Waar ben ik aan begonnen? Dat vroeg ik mij af toen mijn familie afscheidt van mij nam en ik in het vliegtuig stapte. Ik ben 3,5 maand in een ander land zonder mijn familie en vrienden. De vliegreis naar istanbul viel mee. Ik had verwacht dat we heel krap zouden zitten en dat we eten en drinken moesten betalen, maar alles was inbegrepen en de ruimt was prima te doen en we konden de nieuwste films kijken. Rond een uur of 17 landen we in istanbul. We zijn meteen doorgegaan naar de gate omdat het vliegtuig om 18:20 zou vertrekken en we moesten om 17:20 bij de gate zijn. In het vliegtuig naar Entebbe kregen we te horen dat we eerst zouden landen in kigalli (Rwanda) en dat we dat we dan nog een half uurtje moesten vliegen naar Entebbe. In dit vliegtuig hadden we nog meer ruimte en er werd goed voor ons gezorgd :) We landen in Entebbe rond 02:50. Voordat we naar binnen mochten komen moesten we onze handen desinfecteren en een formulier invullen dat we niet ziek waren. Ook moesten we een formulier invullen voor onze visa. Toen we bij de douanne kwamen geloofte ze niet dat we toerisen waren. Toch kregen we onze visa (joepie!) daarna waren we rond 04:00 bij de taxi. De koffers passen niet in de auto dus werden boven op de auto gezet. Tijdens de rit was er weinig te zien van de omgeving. Wel merkte ik meteen dat het een ander cultuur was. Rond een uur of 5 kwamen in het hotel aan. In het hotel kregen we de sleutel van de kamer. Het was een kleine kamer met een bed van 120 bij 180. Hier moesten we me z'n 2en in slapen. De eerste dag in uganda was 'erg' zwaar. Ik had last van heimwee en ik voelde mij niet op mijn gemak. Ik kon de hele dag wel janken. Als iemand mij gratis naar Nederland wou terug vliegen dan had ik dit gedaan zo k.. Voelde ik me. Gelukkig heb ik veel aan mijn familie en vrienden gehad. Zondag ben ik naar het speke resort geweest. Dit is een groot zwembad met sauna en bar. Toen ik daar kwam leek het wel een plaatje uit een film. Het leek wel op hollywood er was een mooi zwembad een bar in het zwembad lounge ruimte, sauna, gym. Ik voelde me bijna thuis en ik merkte dat dit mij goed deed. Maandag hebben we een tour gehad door kampala. Kampala te beschrijven is lastig maar ik zal het proberen. Het is er heeeeeel druk, iedereen kijkt je aan en roept muzungu (betekend blanke) het stinkt er verschrikkelijk. Het verkeer is een chaos en je bent blij als je blijft leven als je oversteekt. Oh ja ze rijden hier ook links. Dus je moet ook een ander kant op kijken. Op elke hoek kom je bedelende mensen en kinderen tegen. Tijdens deze trip voelde ik me niet veilig en ongemakkelijk helemaal rond 17 uur dan lopen er veel ongure mensen op de straat en als een vreemdeling ben je een goed doelwit. Eenmaal in het hotel was ik uitgeput. De volgende dag ga ik naar mijn stage..... Even afwachten hoe dit zal zijn ps. Sorry voor de typfouten maar ik heb het moeten schrijven op mijn mobiel foto's komen nog;)