24-09-2014

Vandaag gaan we naar de islamitische school, Edias legt uit dat we samen een rondje gaan maken in het dorpje en dat hij ons alles laat zien. Ook hebben we vandaag ons eerste Oegandese ontbijt. Het was een soort Maispapje (porish) met een geroosterde zoete aardappel. De zoete aardappel was heel droog en het papje was heel erg wennen. Tijdens de rondleiding gaan we naar de lokale zorgcentrum, politie, een soort gemeentehuis en een kleine koffiebonen fabriek. Vandaag zit ik al weer iets beter in mijn vel. Mis iedereen heel erg, maar ik merk dat ik het prettig vind dat iedereen heel vriendelijk is en dat ik de omgeving kan bekijken. (dit doet mij goed). Edias laat vandaag ook de planning zien. We komen er meteen achter dat we niet in een weeshuis werken, maar dat we bij weeskinderen op bezoek gaan om te kijken of we ook iets voor hun kunnen doen. Weeskinderen wonen bij tantes, ooms of grootouders. Aan het eind van onze stage hebben we een feest, ze noemen dat the extraveganza. In de eerste twee weken gaan we scholen bezoeken en daarna gaan we de kinderen bezoeken die daar op school zitten. Hier kunnen we dan vragen gaan stellen over de hechting tussen de kinderen en de familie.

De volgend dag gaan we rond 10:30 naar de school voor ons ontbijt. We krijgen Porish en pannenkoeken die goed te eten zijn. Ik merk dat de Porish best te drinken is. Het is niet mijn favoriete drank. Maar het vult wel heel goed. Na die tijd legt Edias uit dat het middageten om 13:30 wordt opgediend omdat wij de vorige dag niet waren gekomen. We legde aan hem uit dat we niet op de hoogte waren dat we eten kregen. Maar dat we er ’s middags zouden zijn. Vandaag hebben we de was gedaan, omdat er buiten mensen werken lijkt het ons verstandiger om de was in de badkamer te hangen. Als we ’s avonds bij de was kijken merken we dat de was slecht droogt. Daarom hangen we de volgende dag de was buiten die we mee willen nemen naar Kampala.