a dream coming true

De Matatu –rit naar Kampala

26-09-2014

Edias geeft aan dat hij een Matatu zal bellen om ons op te halen. Wij staan om 14:00 klaar, maar omdat het geregend heeft kan de Matatu niet zo hard rijden. (ALLES GAAT HIER ZO SLOOM) De Matatu komt dan om 15:00 aanzetten. (Ze verwachten wel dat je geduld hebt) Het word nu wel spannend om voor het donker in het hotel te zijn. We rijden langs allemaal dorpjes en alle kinderen komen kijken naar de Muzungu’s (blanke) in de taxi’s. In de Matatau is weinig beenruimte en als Nederlander merk je meteen dat je langer bent dan de gemiddelde Oegandese man. Hierdoor waren mijn benen gaan “slapen”. Als we in Kampala aankomen merk ik meteen hoe smerig en hoe vies het daar is. Ik merk meteen dat mijn allergie komt opzetten (veel niezen en neussnuiten) . Edias heeft aan ons uitgelegd dat we aankomen in het nieuw taxipark en dat we naar het oude taxipark moeten lopen en daar een andere Matatu moeten pakken. Rond 17:30 is het alleen heel druk in Kampala. Hierdoor komen we stil te staan. (Ik kan niet uitleggen hoe druk het er is. Maar je kunt het vergelijken met een druk festival) We stappen eerder uit de Matatu omdat we in de buurt zijn van het Oude taxipark en dan hoeven we niet zo ver te lopen. De kosten van de rit is 7000 UGX, dit is ongeveer €2,10 voor een rit van 90 km. (probeer dat eens in Nederland). Edias verteld mij dat ik beter mijn tas op mijn buik kan dragen. Dan kan niemand er wat uitstelen. Hij vraagt aan mij of ik zijn tas wil dragen omdat het voor hem te zwaar is. (geen foto, maar bedenk mij met een backpacktas op mijn buik en dan ook nog een schoudertas en mijn kleine tasje waar mijn geld in zit) Ik voelde mij net een ezeltje. Ik ben volgepakt met tassen en moet door een druk Kampala lopen. Dus het lijkt wel een hindernisbaan. Als we aankomen in het oude taxipark loopt het anders dan verwacht. De taxi die ons naar het hotel zou brengen staat ergens anders. Edias verzint een andere route. We gaan eerst met een andere Matatu naar een plek ten Oosten van Kampala. Daar stappen we uit. Edias geeft dan aan dat we naar god moeten bidden. (wat gaan we doen……) Ja hoor we gaan met een bodaboda (scooter/motor zonder helm) naar het hotel. Wij hebben te horen gekregen dat we niet op een bodaboda mogen zitten omdat zij heel roekeloos rijden en vaak ongelukken veroorzaken. Edias regelt 3 Bodaboda’s (blanken mogen niet met zijn2en op een bodaboda). Dan rijden we naar Kenrock Hotel. Het valt reuze mee, edias heeft namelijk tegen de chauffeur gezegd dat hij rustig moet rijden. In het hotel veilig aangekomen (THANK YOU LORD) Spreken we met Edias af dat we zondag bij de supermarkt elkaar treffen. Ik vond het wel zielig voor Edias hij moet nu nog 10km rijden om thuis te komen. Maar wij zijn gelukkig voor het donker binnen. Ook ben ik blij dat we onze klasgenoten weer zien ook al zijn het er maar 5 van de 14.

Reacties

Reacties

Ymkje

Ik vind het fijn om te lezen ga zo door al weet ik dat je nog niet weet wat je te wachten staat wat je en mag gaandoen.

Gerrit

Wat staat er op de planning voor Maandag 13oktober, ben zeer benieuwd naar de nieuwe ontwikkelingen. Keep me posted :).

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!